Yalçın Bostancı - Beyaz Güvercin

Tozlu bir kitapta kaldı aşkımız
Karanlık tavan arasında
Sayfaların her birinde gül dalı
Senden kalan hatıra
Elim değdi kuru güllere ufalandı
Karıştı tozları rüzgara
Gözyaşlarım süzüldü ağladım
Sensiz geçen yıllara
Sen rüzgarla gittin
Ben hüsranla bittim
Anılar kabullendi yokluğunu
Aşk şimdi beyaz güvercin
Uçar gönlümün semasında aşkın
Parlak bir yıldız ışığında
Gözyaşlarım hüzünden değil artık
Yolcuyum aşkın yolunda
Bilmem ne kadar sürer şu fani ömrüm
Aşkın dikenli yollarında
Bulutlarda kaybolup gitti ruhun